O actual Conservatorio de Aguiño é un edificio dunha tipoloxía construtiva moi básica, construído para unha finalidade na que non era necesario acondicionar correctamente o interior, e que non foi reformado en profundidade. Isto tradúcese nunha demanda de enerxía excesiva para acadar valores de confort térmico aceptables para a veciñanza. Ademais, presenta un elevado grao de deterioración que resta interese para o seu uso. 

Por outra banda, as instalacións tamén son antigas e moi ineficientes, con sistemas instalados hai 20 anos que foron amplamente superados na actualidade. Esta insuficiencia, unida á mala situación dos cerramentos, provoca un gasto excesivo en enerxía que non redunda na mellora das condicións interiores, ademais de incrementar o custo do mantemento das mesmas. 

A historia do Conservatorio de Aguiño remóntase a un edificio deseñado na súa orixe como un mercado local e posteriormente sufriu varias transformacións para adaptalo a outros usos, polo que o seu volume actual é algo confuso e desordenado. A rehabilitación pretende racionalizar a presenza do volume, así como a súa relación coas outras edificacións próximas, regularizando a altura da cornixa cunha estrutura perimetral paralela. 

O edificio é, na súa función principal, un espazo docente como conservatorio de música, pero é á vez un lugar de encontro cultural onde se realizan ademais concertos, funcións de teatro ou conferencias. O alcalde, Luís Pérez Barral, informou que proxecto de rehabilitación pretende garantir os mesmos usos principais pero redistribuír algunhas algunhas superficies para unha mellora da organización funcional máis clara en torno ao espazo central do auditorio. Esta distribución perimetral ao redor dun gran espazo ben illado, á vez que ben comunicado co exterior, permite ao edificio funcionar de distintas maneiras segundo os diferentes momentos ou segundo funcione o uso por parte das distintas asociacións que o gozan. 

Segundo Pérez Barral, con esta actuación crearase un escenario flexible e adaptado para todo tipo de eventos dende concertos, a representacións teatrais ou conferencias. Para iso a idea é deseñar uns cubículos móbiles de estrutura metálica que poderán usarse como extensión do escenario fixo permitindo amplialo ou mesmo modificar a configuración xeométrica do escenario organizándoo con forma de “T” ou rectangular ampliado, de modo que segundo o tipo de actuación o propio escenario pode modificarse. Proxéctase tamén a posibilidade de abrir un gran oco con carpinterías abatibles na fachada cara á rúa Murguía onde se deseña en combinación coa ventá unha bancada de madeira e granito co propósito de poder abrir o auditorio á rúa e facer así posible un uso máis heteroxéneo tanto do espazo do auditorio mesmo como do espazo público inmediato. 

En aras de conseguir o aforro enerxético previsto, proxéctase un sistema de autoproducción de enerxía mediante paneis fotovoltaicos, en concreto deseñouse unha instalación fotovoltaica de autoconsumo de 10 kW, con 19 módulos de 580W que reducirán en gran medida o consumo de enerxía fósiles para o uso do edificio. 

Igualmente, para mellorar o aforro do consumo enerxético do edificio, propóñense un sistema de iluminación novo baseado en tecnoloxía LED, fundamentalmente proxectores LED con sensores de presenza no auditorio central e na primeira sala multiusos (ocupada na actualidade polo servizo de Correos local), e Down-lixeiro con sensores de movemento no resto das estancias. No auditorio prevese unha combinación de luminarias tipo LED lineais na zona con falso teito proxectores orientados cara arriba o falso teito, para proporcionar iluminación indirecta de ambiente. 

No espazo central do auditorio proponse un sistema de regulación con mando, que permite programar escenas e controlalo cunha aplicación específica. 

Para mellorar o acondicionamento térmico do edificio, proxéctase a instalación dunha capa de illamento interior de 10 cms de cortiza tanto en cuberta como nos paramentos verticais, protexida cunha capa de xeso laminado de 12mm de espesor sobre unha subestructura de perfís de aceiro galvanizado para xerar unha cámara de aire de 5 cm entre o paramento actual e a nova capa de illamento de cortiza. Co mesmo obxectivo proxéctase a substitución das carpinterías actuais por outras máis eficaces térmicamente, con grandes follas fixas de aceiro galvanizado con rotura de ponte térmica e outras de menor tamaño practicables de madeira para ventilación natural, estas novas carpinterías permiten soportar novos vidros dobres máis eficaces térmicamente. 

Os problemas actuais do illamento acústico do edificio liquidáronse grazas ao volume do espazo central do auditorio e á presenza de illamento visto Poliuretano proxectado- en toda a cuberta. En aras de lograr un mellor comportamento acústico do espazo do auditorio considérase necesario virar o lugar do escenario de modo que o punto de maior altura do espazo coincida á súa vez na vertical do escenario mesmo, e así mesmo para unha mellor reacción acústica do volume deséñase un falso teito acústico para o espazo central de modo que o son distribúase de modo similar por todos os puntos da sala. O resto dos espazos do edificio acondiciónanse acusticamente con falsos teitos continuos. 

O financiamento desta obra está integrado no Programa de Impulso á Rehabilitación de Edificios Públicos do Plan de Recuperación, Transformación e Resiliencia (PRTR). Segundo o proxecto técnico redactado en febreiro de 2025, o investimento orzamento total de licitación de 628.226,64 euros.